Speciaal voor de vesper op 4 mei, maakten Jitske Vrieling en Henriëtte van der Kamp een bloemschikking rond het thema Onvrijheid-Vrijheid.
.
4 mei
De grillige en kale tak staat symbool voor de verschroeide aarde.
De tak is afgeknakt, gebroken.
Zoveel levens tijdens de Tweede Wereldoorlog
zijn eveneens geknakt, gebroken.
Met de witte bloemen gedenken we. Gedenken we hun namen.
Want een naam wil leven.
Daar zijn namen voor gemaakt.
(Tsead Bruinja)
.
5 mei
De kleuren rood, wit, blauw.
De vrede, de bevrijding, al 75 jaar lang
door ons gekoesterd en weer doorgegeven.
De vlam van de vrijheid brandt en de vrede
is uitgebeeld door de kleine witte duif.
De verschroeide aarde is niet alleen meer wildernis.
In vrijheid klinkt een lied dat zingt van wederzijds respect
voor wie je bent, gezien, gekend, als mens.
Uit: Lied van de Vrijheid door René van Loenen, gebaseerd op de gedichten
en gebeden van Dietrich Bonhoeffer (1906-1945)
.
