Palmzondag 25 maart

 Op 25 maart a.s. 10.00 uur – palmzondag- gaat ds. R. Fortuin voor in de dienst in de trefpuntkerk. Het thema is “lijden en opstanding…” Zie hieronder.

Er is met de predikant een nabespreking van de dienst op woensdag 28 maart in het trefpunt, 20.00 – 21.30 uur

U kunt zich daarvoor opgeven d.m.v. de intekenlijst in de kerk op zondagmorgen of door een email te sturen naar Hans Peereboom, peerweijd@telfort.nl

 

 

Lijden en opstanding…

 

Mensen hebben Jezus gedood. Maar wat niemand voorzien had, is gebeurd: door zijn dood heen werd hij voor ons bron van leven en van een niet meer te doden inspiratie. De blijde boodschap is niet dat hij geleden heeft, maar dat hij tot op de dag van vandaag mensen bezielt en gaande houdt. Want het Jezusverhaal eindigt niet op het kruis en ook niet in het graf We mogen opzien naar het kruis van Jezus, niet om er neerslachtig van te worden. Ook niet om er een ongezond schuldgevoel aan over te houden. Maar om ons op te trekken aan zijn liefde en trouw ten einde toe. En ons daardoor te laten oriënteren. Want het lijdensverhaal werd niet te boek gesteld om ons te bedroeven, maar om ons te bemoedigen.

 

Ik denk dat we niet te vlot moeten spreken over dé zin van hét lijden. Maar daarmee hoeven we nog niet te ontkennen dat ervaringen van iets pijnlijks in ons leven ons soms innerlijk toch verder brengen. Verdriet en tegenslag kunnen in ons soms ook iets teweeg brengen van verdieping, loutering en groei. Verdriet kan mensen ook dichter bij elkaar brengen of bij hun eigen kern. Dat gebeurt rond menig ziekbed en in menig rouwproces.

Leed kan ons de ogen openen voor andere dimensies. Niet ten onrechte kent onze traditie de uitdrukking: de “leerschool” van het lijden. Verlies kan soms, na een langdurig proces, ook winst brengen. Maar dat mag eigenlijk alleen gezegd worden door mensen die dat zelf ondervonden hebben. En bovendien blijft het verlies of gemis vaak zwaarder wegen dan de winst.

We moeten daar dus voorzichtig mee omgaan. Want er blijft in onze wereld ook veel leed dat ons helemaal niet verder brengt. Moorden en martelen blijft enkel verwoestend en leidt nergens toe. We moeten daarom niet alle lijden onder één noemer willen brengen. Niet alle leed heeft dezelfde context. Er is leed dat in ons leven gaandeweg een plaats moet krijgen. Maar er is ook lijden dat enkel verzet blijft oproepen en weerzin.

 

Het verhaal over het lijden van Jezus moeten we ook daarom in ere houden, omdat het bij ons het besef levend houdt dat we geroepen worden om te doen wat we kunnen om te voorkomen dat mensen worden vernederd of beschadigd. En we lezen het lijdensverhaal ook in de stille hoop dat wij zelf bij alles wat ons persoonlijk overkomt, gewetensvol blijven, trouw aan het beste en het diepste in onszelf. Ook dan als het moeilijk wordt.